17 Ocak 2012 Salı

yakin bati..

Az daha sabretsem asik olacaktim..
Ama olmadim..
Sabretmedim..
Güzeldi.. Bence..
En cokta karanlik odasini begenmistim..
Bir de gonderdigi kedi..
Guzel olmasa da kadinsi bi el yazisi vardi..
Guzel seylerden bahsederdi..
Beni sevdigini.. Ozledigini..
Adam'dim gözünde..
Adam gibi hemde..
Ama adam nasil olunurdu ki?.
Yani neye göre?.
Herneyse.. En azindan o'na göre adamdim..
Vazgectim sonra..
Mesafeler yüzünden..
Diger kadinlar yüzünden..
Hic saldirmadi bana..
Hic konusmadi ardimdan..
En cokta o oturmustu icime..
Arada aklima gelirdi..
Aslinda cok gelirdi..
Sehrimin batisinda yasardi..
Günes hep onun tarafindan batardi..
Ve zaanlar aktiktan sonra yine bulustuk..
Ruhlar alemdinden bir randevu..
Beni etkileyende buydu..
Uzak.. Gormeden.. Hic dokunmadan..
Nasil olabilirdi ki bu?.
Ama olmustu.. Olabilirmis demek ki..
Oldu!.
Ve dogum gunu vakkasi..
Yil gecmis üzerinden satirlarimin..
Tozu alinmis ve kisa mesaj paketiyle hediyelenmisti..
Sasirmistim..
Evimde.. Karanlikta..
Sadece bir sise bira ile basbasaydim..
Ve gelen mesajla irkilmistim..
Aklima gelecek son ihtimaldi bu..
Hatta gelmeyecek ihtimaldi..
Ve basima geldi..
Elimde tuttugum mobilin ekranindaydi o..
O'nda kalmis bir beni,bana yollamisti..
O an kosarak gelebilse yanina..
Hic birsey demeden sarilirdim..
Ama yapamazdim..
Yapamadimda zaten..
O belki farketmedi ama..
Benim icin kronolojik listeye eklenecek ve alti cizilecek bir kadin di o..
Artik hayatimin kalan perdelerinde o olsada,olmasada icimde bir yerde
ve her dogum günümde aklimi isitacakti..
Benim yakin batimda ki kadinim..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder