5 Ocak 2012 Perşembe

ayrılığın ardından..

sensizim artik..
Tam da istedigin gibi..
Aylarca kovalayip,israrla kovaladigin bu durum..
Yasantimiza iyice yerlesti..
Yok artik raki sofralarinda uzun sacli bir kadin..
Yok artik kadehimi ugruna kaldirdigim o gozler..
Sesinde yok artik..
Hic bir sabaha uyanamayacagim seninle..
Ve uyandirmayacaksin bei sende..
Kahvaltilarda kalkti artik..
Alisiyorum bunlara..
Sabahlari cok gec uyaniyorum..
Evden telasla cikip kahvalti kulturunu atlatiyorum..
Mesajda gelmeyecek artik nerde kaldin diye..
Arayan da olmayacak..
Ve kimse ozlemeyecek..
Sinirlenmeyecegim artik acilmayan telefonlara..
Aksam yemekleride daha sakin simdi..
Kimse yapamayacak o soslu tavugu,kekikli makarnayida kimse ogrenemeyecek..
Ben salata hazirlarken kimse sevdigim sarkilarida acmayacak..
Yemekten sonra cay demleme kavgasida cikmayacak..
Oysa sen olsan..
Ne guzel giderdi simdi cayin yaninda o ekler..
Bir filmi de tartisacamayacagim artik..
Zaten bundanda sikilmistim..
Zira sen hep basroldeki adamin askina gipta ederdin..
Ama ben..
Ama ben yaninda o askin kat be kat uzerinde..
Sadece seni severken..
Neyse..
Uyumak icinde tek kisilik yataga 2 kisi sigmaya calismayacak..
Lambayi kapatma sirasini sasmayacak..
Siyah perde,o yesil etejer..
Yada sehpa her neyse..
Dis fircam bile yapayalniz..
Simdi senden bana kalan tek sey..
Elimde ki telefonun..
Bilmem bi gun beni anip okurmusun bu notu..
Ben o gun bile soyluyorum..
Seni hala cok seviyorum!..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder