15 Ocak 2012 Pazar

durak!.

Tüm sehir donmustu bugün..
Kaldirimlar.. Caddeler..
Kirli beyaz buz parcalari,
donmus su birikintileri vardi..
Yalnizlarin hepsi elleri ceplerinde yürüyorlardi..
Ciftlerse romantiklik ugruna tir tir titriyorlardi..
Sonra birden bi hatira,
ufak bi ani belirdi hafizamda..
Eldivenlerin!.
Hani o delikli,bej renkli tuylu..
Hani ben isten cikip birlikte yürürken duraga,elimi sardigin o
eldivenli ellerindekiler..
Evet evet onlar..
Onlar ve o anlar geldi aklima..
Ufak bi tebessum ettim..
Kayarak gittigim yolda..
Yine duraga gidiyordum,evime..
Saat 21.4o civariydi..
Ve ellerim ceplerimin en dibindeydi..
Yalnizliimi iyice avuclamak adina..
Boynumu kisip montumun yakalrina,
seni dusundum..
Araliksiz!.
O buzlu yolda nasil eridi icim bilemezsin..
Cevremde kayip dusen insanlar,
kartopu oynayan ciftler..
Hic biri o kadar islemedi yalnizligima o an..
Dilimde 'yaşar - aldanirim' sarkisi..
Soyledim durdum icten ice..
Hep nakaratta cikardim agzimdan buhari..
Soluklarim soguktu..
Ellerimde.. Üsümüstüm..
Sen yoktun.. Sana mal ettim bu doga olayinida..
Her insan gibi hava sicakligi eksilere indiginde normaldi bu üsüme...
iste.. Fazla mi abarttim bu olayi?. Her neyse.. Sonuc olarak.. Minibüs
geldi.. Üsüyen ellerimle 1,4o tl yi uzattim.. Ve en arka sol koltuga
oturdum.. Muzigi acip tek kulaklikla dinledim sarkiyi.. Orjinal
haliyle.. Ve bende evimin yoluna koyulmustum.. Orjinal yalnizligimla..
Bu kadar basitti iste seni düsünmek..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder