30 Temmuz 2012 Pazartesi

Bulunamıyoruz 2..

Karamsar değil fakat pek çok şeyden çabuk vazgeçiyorum..
Sorun nerede, sıkıntı ne ve çözümün ne olduğunu, kimde olduğunu hiç
bilmiyorum..
'İnsanlar' diyorum içimden..
İnsanlar olabilir en büyük sorun..
En olmadık zamanlarda çıkıp yalnızlığıma bulanıyor, fazlasıyla
rahatsız ediyor ve bir şekilde hayatıma kendilerini monte
edebiliyorlar..
Bunun önüne geçemedim, geçemeyecegim..
Çoğunluğu nefret ettikleri halde benden hayatlarından çıkarmadılar..
Aslında bu nefretin kaynağı kendileri, bunun farkına varmalılar..
Geçirdikleri güzel zamanlara durmadan birilerini yerleştirip,
hayatlarinin en güzel dönemlerinin farkına varmadan yaşıyorlar..
Ve benim zamandan başka kaybedebileceğim bir şey yok ve daha kötü bir
şey varsa o da kendilerinin kaybedecek zamanları dahi olmaması..
Ne kadar acı..
Hayattan, işten ve kendileri hariç herşeyden o kadar fazla
sorumlulular ki, bir an oturup okudukları kitabın bir kaç cümlesini
akıllarından dahi geçiremiyorlar..
Dedikleri gibi 'işler yolunda değil bilirsin ve yolunu değiştirmekte
bana göre değil'..
Bazen yolun, benliğinden daha önemli olabiliyor, tutkuların herşeyden
önce gelebiliyor ve yolun uğruna çok şeyi gözden çıkarabiliyorsun..
Yolunuzun sonunda kazanacağınız her ne varsa, yolda kaybettiklerinize
değer olması dileğiyle..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder