Suphesiz ki birileri tarafindan lanetlenmistim.. Bunun sebebi her
kimse fena paketlemisti beni.. Durmadan gecmisi dusunerek gunumu
yasiyor ve gelecekle alakali tek bir hamle bile yapamiyordum.. Ustelik
cevremde insanlar fazlalasmaya baslamisti.. Bir yandan da hayat
standartlarini yakalamam icin birseyler yapmak zorundaligi kapimda bir
alacakli gibi kesin,net ve kararliydi.. Uzulebiliyordum daha ufak
seylerden.. Anilardan cok pismanliklar canimi yakmaya baslamisti..
Neydim ben? Paranoyak bi adam yada sizofrenin en katatonik hali?.
Hakli olabilirlerdi,boyle yasanamazdi.. Bir seyler yapmaliydim.. Cunku
hic bir seyin ayni olmadigi zamanlardi bunlar ve cok tehlikeli olurdu
bu anlar.. Herseyini kaybedebilir veya kazandiklarinin degerini
anlayamayabilirdin.. Usenerek uyandigim gunlerden bazilari hayatima
anlam katmaya tesvik etse de beni,sonuca bir turlu gidemez olmustum..
Tanrim!. Beni bu durumdan kurtarmaliydi sen yada birileri.. Daha
onceleri de bu tarz devinimlerle hayatimi calkantilara birakmistim
ancak kendimi toparlamam bu denli aci ve zor olmamisti.. Beni
kurtarabilecek her kimse bir an once gelmeliydi.. Eger o kisi ben bile
olsam derhal kendime gelmeliydim.. Her gece bir kac sayfa yazmadan ve
daktilo bakimi yapmadan uyuyamaz hale geldim.. Yine o buhranli
saatlerdeyim iste.. Simdi sana da bir kac dize dokturmeden
edemeyecegim lanet olsun..'uzaniyorum sana,hayallerin kurulu oldugu ve
artik gunesin dogdudu yone.. Nihayetin de sendin o! Bana hayal
kirikligiyla baktigin o gunler,hepsi hepsi geride kaldi bak! Simdi bir
yigin aniyla dolu bu kent... Peki sen,benden daha mi iyi haldesin?.
Bilirim saat sifir dört yirmi alti ve sen uyuyorsun.. Seni uyurken
izledigim gecelerde bugunleri tahmin edebilseydim bir an bile gozumu
kirpmazdim.. Sana da sıkıca sarılırdım.. Simdi sen uyanmadan,ruhuna
farkettirmeden parmaklarimin arasindan kaydirmaliyim saclarini.. Buna
ihtiyacim var.. Beni sende bazen ozluyorsun biliyorum.. Su goturmez
bir gercek daha var ki o da daha agir basan nefretin..'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder