4 Mart 2012 Pazar

karanlık..

Gariptir ki bazı şeyler hiç değişmiyor.. Ben de her zaman ki gibi
devam ettim aptalı oynamaya,ailenin seni ne kadar değiştirdiğinin
farkına varamadan.. Her şeyin bir anda ne zaman değiştiğini tam olarak
hatırlamıyorum.. Sadece değiştiklerini biliyorum.. Bir an,bana
hiçbirşey dokunamaz diye düşünürken,bir an sonra,nasıl olduysa,kalbim
yerinden çıkmış ve bütün etkilere maruz kalabilecek bir halde.. Seni
sevmek hayatımın en içten yoğun ve acılı deneyimiydi.. Hatta neredeyse
dayanamayacağım kadar çoktu.. Kendi adıma,seni dünyadan kormak için
bir yemin ettim.. Seni en çok kıranın ben olduğumu fark etmeden..
Düşündükçe benim de kalbim kırılıyor.. Genel olarak,seni,benim
hakkımda gururla konuşurken düşünemediğim için.. Zaten nasıl
yapabilirsin ki?. Ben yetişkin vücuduna sahip bir çocuğum,herşeyi
umursuyor ve hiçbir şeyi umursamıyorum.. Düşüncede soylu ama aksiyonda
zayıf bir adamım.. Artık bir şeyler değişmeli.. Kararıyor,görmek için
çok karanlık..

1 yorum: